Güney Marlen - Şarapçı Remzi

Em                              Am
Ne komşuluk kalmış bu mahallede ne dayanışma
B                                Em
Bana sorarsan en iyisidir Şarapçı Remzi Amca
                               Am
Pek sevilmez ama hep düşene koşar yardıma
B                          Em
Yüreği temiz, elleri biraz pistir anca
                           Am
Çoğu zaman yatar parkta ve giyer koca bir parka
B                          Em
Sakallı ya derler Marx ama Robin Hood aslında
                              Am
Yerde bir gün para bulunca bayram yaşattı çocuklara
B                       Em
Kalan parayla içki aldı yine tam bir kasa

Em                         Am
Deli sanırlar ama Adorno öğretti tüm parka
B                        Em
Anne erken ölünce kalmış zengin ve aksi bir baba
                               Am
Evden kaçmış, tıp kazanmış ama atılmış olaylara karışınca
D                      B
Tutamam demiş silah, asker kaçağı hala

Em
Delirirdi bu dünyada, düşünmedi para mara
Am
Aldı gitti vura vura, kıyılır mı bu adama
B
Birileri kara kara düşünüyor ara ara
Em
Ne olacak bu dünya

Em                         Am
Hiçbir işte tutunamamış, evlenip boşanmış
B                       Em
Dinsiz imansız ve talihsiz bir adammış
                               Am
Bir sevgilisi varmış, arada gelen o kadınmış
B                             Em
Camdaki teyzeler içki kadar buna da kızarmış
                                Am
Mahalle sanki Ağır Roman, geçenler hızlı yürür korkudan
B                           Em
Ceplerini yoklar kimisi ama önyargıdır tabii ki
                             Am
Ağır abiler bir gün mevzuda, ayırmaya gitti Remzi
D                           B
Bir el silah sesi, yıkıldı, aslan gibiydi

Em                    Am
Cenazesinde toplam üç kişi vardı
B                       Em
Biri Allah’ın emri zaten imamdı
Em                Am
Biri ben diğeri de bakkaldı
B                             Em
Bakkal dedi ki "Bana Remzi’nin borcu vardı"