Sancak - Söz Ver

Bm
Sanki kim benim umrumda
                        G
Sen dışında bütün dünya yansın

Bm  Bm  G  G

Bm
 Beni öldürmen lazım, soğumuşken sancım
G
 En başından bile bile sana dönmem lazım
Bm
 Ellerini çek üzerimden, nefretine muhtacım
G
 Her şeyimi aldın içinden bu küçük dünyamın

Bm
Umarım bu nefretle ölmem

Ona da benim gibi sarılacağına söz ver
G
Birkaç parçam kaldı kırılmayan

O yüzden bir gün yine gelip beni uçurumlardan bırakacağına söz ver

Bm
Sanki kim benim umrumda
                        G
Sen dışında bütün dünya yansın

Uyuttun bi de omzunda
                          Bm
Öldürdün beni uykumda, yandım
                                                G
Gelip beni bulsunlar kalbimin kör kuyusunda kayıbım
                                               Bm
Alıp beni koynundan yokluğunla sınasın yine tanrım

Bm
Beni unutman lazım, kabuklarımı açma diye
                          G
Aynı yarayı deşme diye, bu yarayı kesip atmam için bana bi umut lazım

Bunu bilip de mutlu olma diye seni unutmam lazım
Bm
Rahat mı yaslandığın omuz

Bir gün aklına gelirse eğer onun omzunda kokum
       G
Ondan uzak dur

Onu da benim yerime koyup gelme

Benden uzak dur ya da gel inandır ve sonra tuzak kur
Bm
Umarım bu nefretle ölmem

Ona da benim gibi sarılacağına söz ver
G
Birkaç parçam kaldı kırılmayan

O yüzden bir gün yine gelip beni uçurumlardan bırakacağına söz ver

Bm
Sanki kim benim umrumda
                        G
Sen dışında bütün dünya yansın

Uyuttun bi de omzunda
                          Bm
Öldürdün beni uykumda, yandım
                                                G
Gelip beni bulsunlar kalbimin kör kuyusunda kayıbım
                                               Bm
Alıp beni koynundan yokluğunla sınasın yine tanrım