Fm Gb Fm Gb
Biz demlendik başımız tüttü, cümlelere hükmeder olduk
Fm Gb Fm
Acılarımızı iyi süzdük, mecnuna aşk öğretir olduk
Fm Gb Fm Gb
Bir gün çıkagelir ansızın, o insan güneşi somurtturur
Fm Gb Fm Ebm Fm
Biraz delikanlıysa eğer, o da bize Leylayı unutturur
Fm Gb Fm Gb
Ebm Ab Bbm
Garezin kime büyük şehir
Bbm
İstanbul kime kızdı da böyle, bizden çıkarır oldu
Gb
Acısını kaybedenlerin acısını niye biz bulduk
Ebm Gb
Sonbahar içirir böyle aşk kimlere nasip oldu
Ab Bbm
Biz doğruyu aradıkça kimine göre ayyaş olduk
Koca bir damla gözyaşıyım ben...
Düşsem, "Kimin gözünden attın kendini?" derler...
Kocaman bir gözyaşı var içimde,
Baksalar, "Dünya tersine dönmüş" derler...
O bir damlada kendilerini görmek istemedikleri için...
Ben renksizim, yorgunum, beceriksizim...
Yendiler beni...
Ama kim? Neden?
Şimdi kalbinin attığını sanan, koca bir hasretim...
Adına yaşamak dedikleri meczup bir garabetim...
Bir Salı pazarında toplanmayı bekleyen, çürümüş bir melodiyim...
Oysa ki;
Adına sevgi dedikleri, tanrının en güzel cezasının temsilcileriydik biz...
Sen vardın...
Ben vardım...
Onur Can vardı...
Koca bir şişenin dibiyim şimdi...
Uçurumun kenarında...
Bize hasret...