Teoman - Uçurtmalar - Akor

C           Em       F     C
En sevdiği renk mor olan kadın
            Em     Fm
En sevdiği kelime asi
C            Em      F    C   
En sevdiği oyun incitmek beni
Fm                        C
Hıncı çocukluktan kalma yara izi  

C        Em        F     C
Zamanı yaralarla ölçen kadın
       Em     Fm
Geçmişiyle kavgalı
C          Em          F        C
Tanrı'ya sığınan kız çocuğu geceleri,
Fm              C
İsyankar gündüzleri

C         Em         F        C
İpleri dolaşmış uçurtmalar misali
           Em           F             C
Ne beraber uçabildik, boş verip şu dünyayı
Fm                C
Ne gidebildik kendi yolumuza  
Dm        C       Dm      C   
Rüzgarda savruk, başına buyruk
Dm        C       Dm      C   
Rüzgarda savruk, başına buyruk
    Dm  C   Am   Dm   C       
Senle ben, senle ben          

C          Em       F    C
Kırdığı kalpleri dizmiş ipe,
             Em     Fm        
Gene de en büyük zararı kendine
C        Em           F       C
Ayak izlerini kuşlar yesin diye,
Fm                          C
Ekmek kırıntıları bırakıp geride

C         Em     F     C 
En sevdiği ses, çocuk sesi
                     Em         Fm
Oysa anne olmayı istememiş yıllar var ki kendi,
C         Em        F      C
Hiç bir zaman kök salmamış ki,
Fm                         C
Sırf bi gün çekip gidebilmek için

C        Em     F     C
Gene de bulup birbirimizi,
             Em          Fm
Aldatma pahasına sevdiklerimizi
C       Em         F     C
Ağlayarak seviştiğim kadın,
Fm                             C
İpleri dolaşmış uçurtmalar misali

C            Em    F     C
Kaç gece göğsünde uyuduğum kadın,
         Em     Fm    C
Hep tek başıma uyandım