C Em
Durup düşünmeye zamanın olur mu
F
Yitirmeden anlamaz insan
C G
Sevdiklerin yolun sonunda
C Em
Sarıl her fırsatında o insana
F
Arkasından ağlayan olma
C G
Geri getirmez çok ağlasan da
Am G
Durur, durur belki baş ucunda
F
Annen baban kendi çapında
C G
Abin bile 47 yaşında
Am G
Ömür, ömür sanki bir kara kutuymuş
F
Gün gelince herkesin açılmış,
C G
Ama sorarsan hep geç kalınmış
C Em
Güzel günlerimizin bittiğini sanma
F
Belki bir daha böylesi olmaz
C G
Ama her bi gün güzel aslında
C Em
Yakın durmanın zor olduğu ortada
F
Uzak olmak her zaman en kolay
C G
Ama en zoru yalnız olunca
Am Em
Uyur, uyur belki hep yanında
F
İlk sevgilin kendi solunda
C G
Her hatıra asılı duvarında
Am Em
Ömür, ömür sanki bir kara kutuymuş
F
Gün gelince herkesin açılmış
C G
Ama sorarsan hep geç kalınmış
Bu içerik için hata bildir.
5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Kanunu'na uygun olarak, yalnızca müzik eğitimi amacı ile yayımlanmıştır. Tüm telif hakları kendi sahiplerine aittir. Telif hakkı ihlali içerdiğini düşünüyorsanız lütfen bizimle iletişime geçiniz.